Do parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bukowinie Tatrzańskiej trafiły relikwie św. Rity z Cascii. Uroczystości ich wprowadzenia przewodniczył ks. bp Janusz Mastalski. W ceremonii uczestniczyły liczne poczty sztandarowe, w tym reprezentacja Stowarzyszenia Przewoźników do Morskiego Oka.
W wydarzeniu, które odbyło się 22 lutego 2025 roku, wzięło udział wielu mieszkańców Bukowiny Tatrzańskiej – parafianie oraz przedstawiciele lokalnych organizacji, m.in. strażacy z OSP, członkowie Związku Podhalan i 6. Podhalańskiej Drużyny Harcerskiej „Dzikie Buki” im. Olgi i Andrzeja Małkowskich, a także członkowie naszego Stowarzyszenia. Był to dla nas ogromny zaszczyt, że mogliśmy uczestniczyć w tak ważnym wydarzeniu dla naszej społeczności.
Podczas kazania ks. bp Janusz Mastalski nawiązał do słów św. Jana Pawła II, które papież Polak napisał w 1982 roku z okazji 600-lecia narodzin św. Rity:
„Jak wszystkim wiadomo, ziemska wędrówka Świętej z Cascii łączy w sobie różne role życiowe, następujące po sobie w sposób chronologiczny i – co istotniejsze – ułożone w porządku wstępującym, który charakteryzuje kolejne etapy jej duchowego rozwoju. Dlaczego Rita jest święta? Nie tyle ze względu na liczne cuda, którym pobożność ludowa przypisuje skuteczność jej wstawiennictwa u Boga Wszechmocnego, ile raczej z racji zdumiewającej „normalności” codziennej egzystencji, którą przeżywała najpierw jako żona i matka, a następnie jako wdowa i wreszcie mniszka augustiańska.”
Wprowadzenie relikwii św. Rity do parafii było jednocześnie początkiem comiesięcznych nabożeństw ku jej czci. Ważnym elementem sobotniej uroczystości stał się również obrzęd błogosławieństwa róż.
Św. Rita urodziła się w 1381 roku i na chrzcie w kościele św. Marii-Pleby w Cascii otrzymała imię Margarita, od którego pochodzi włoskie zdrobnienie Rita. W wieku 14 lat została wydana za mąż i urodziła dwóch synów. Po śmierci męża, a następnie dwóch synów, w wieku 36 lat wstąpiła do klasztoru św. Marii Magdaleny w Cascii.
Zmarła 22 maja 1457 roku. Przed jej pogrzebem w okolicach Cascii miały miejsce liczne cudowne uzdrowienia i nawrócenia. Jej ciało, które nie uległo naturalnemu rozkładowi, umieszczono pod ołtarzem w zakonnej kaplicy. W 1900 roku papież Leon XIII kanonizował Ritę. Dziś jej sarkofag znajduje się w bazylice sanktuarium w Cascii, gdzie spoczywa w szklanej trumnie.
Św. Rita jest patronką w sprawach trudnych i beznadziejnych. Jej wspomnienie liturgiczne przypada na 22 maja, kiedy to odprawiana jest uroczysta msza święta, po której następuje tradycyjne poświęcenie róż – na pamiątkę wydarzenia sprzed jej śmierci, gdy w środku zimy zakwitły róże.
