Tematyka szkoleń przeprowadzonych wśród fiakrów w 2013 roku

Zagadnienia problemowe szkolenia fiakrów do Morskiego Oka w roku 2013.

DOBROSTAN KONI

  1. Ewolucja, udomowienie i charakterystyka  koniowatych (Equide ).
  2. Trening i systematyczne ćwiczenia jako forma zapobiegania przed powstawaniem ciężkich schorzeń, takich jak mięśniochwat porażenny (mioglobinuria paralitica equorum), powysiłkowe porażenie mięśni czy „miopatii porajdowej”.
  3. Reakcja organizmu konia na wysokie temperatury otoczenia.
  4. Procesy adaptacyjne.
  5. Układ sercowo-naczyniowy.
  6. Metabolizm, a w nim rola ATP (adenozyno trójfosforanu).
  7. Układ oddechowy.
  8. Układ termoregulacji.
  9. Trening.
  10. Gospodarka wodno0elektrolitowa.
  11. Temperatura zewnętrzna.
  12. Zmęczenie.
  13. Efekty treningu.
  14. Podsumowanie.

ZOOTECHNICZNE I ZOOHIGIENICZNE PROBLEMY PRACY KONI FIAKIERSKICH NA PODHALU

  1. Zootechniczne metody i zasady określania wielkości pracy koni użytkowanych zaprzęgowo w oparciu o podstawowe prawa fizyczne i przy zastosowaniu powszechnie stosowanych wzorów.
  2. Szacowanie dopuszczalnych w ujęciu hipologicznym obciążeń pracą i użycia siły przez konie współpracujące z człowiekiem w różnych formach ich użytkowania.
  3. Porównanie już istniejących i nowatorskich rozwiązań technicznych stosowanych w pojazdach konnych w krajach alpejskich i na Podhalu w okresach pracy zwierząt w zmiennych warunkach klimatycznych.
  4. Zootechniczne metody i ocena kondycji koni spotykanych w pracy w zaprzęgach fiakierskich na trasie Palenica Białczańska – Włosienica w 2012 roku.
  5. Zootechniczne metody i ocena ruchu koni pracujących na trasie Palenica Białczańska – Włosienica w 2012 r.
  6. Określanie i stan jakości kopyt koni fiakierskich pracujących na podhalu oraz uwagi dotyczące ich podkuwania.
  7. Występowania nadmiernej lub niebezpiecznej pobudliwości u koni zaprzęgowych.
  8. Ocena stanu powłok zewnętrznych koni pracujących w zaprzęgach fiakierskich ze szczególnym uwzględnieniem zranień i otarć skóry oraz ich wpływu na odczucia fizjologiczne i psychiczne koni, jak też na ich wartość pracotwórczą.
  9. Zasady doboru koni do zaprzęgów parokonnych, występujące zagrożenia, utrudnienia i niebezpieczeństwa w tym zakresie w świetle ogólnie przyjętych w hipologii praw i wzorców.
  10. Ocena stylu i estetyki stosowanych przez fiakrów pojazdów konnych – uwagi dotyczące poprawy wrażeń estetycznych bez uszczerbku dla dobrostanu użytkowanych zwierząt.
  11. Zootechniczne i zoohigieniczne zasady chowu (żywienia, pielęgnacji, utrzymania) koni w gospodarstwach podhalańskich.
  12. Zasady ergonomii pracy koni użytkowanych zaprzęgowo na przykładzie zaprzęgów fiakierskich z uwzględnieniem szczególnej dbałości o dobrostan i bezpieczeństwo zwierząt.
  13. Omówienie działań mających na celu podniesienie świadomości przygodnych obserwatorów w zakresie specyfiki użytkowania zaprzęgowego koni w regionach górskich ze szczególnym uwzględnieniem poprawy PR górali jako grupy etnicznej, a fiakrów jako grupy zawodowej w opinii turystów przybywających na Podhale i mediów, a także wskazanie na takie formy pracy Stowarzyszenia, które mogłyby przeciwdziałać powstawaniu szkodliwych lub nieprawdziwych o opinii o tym Stowarzyszeniu.

PODSUMOWANIE